مقاومت محیطی سوپر آلیاژ ها به عواملی همچون مکانیزم تخریب محیطی فرسایش، خوردگی در محیط آبی، سایش، کربوراسیون، سولفیداسیون و غیره وجود دارد که سوپرآلیاژها را تحت تأثیر قرار می گیرد.
مکانیزم های اصلی در دمای بالا در ترکیب سوپر آلیاژ ها
اما دو مکانیزم اصلی در دمای بالا که بیشترین اثر را روی ترکیب سوپر آلیاژهای انتخابی دارند، خوردگی داغ و اکسیداسیون است.
در دماهای متوسط کمتر از حدود 870 سانتی گراد و با حضور نمک مذاب روی سطح آلياژه خوردگی داغ مکانیزم اصلی تخریب محیطی سوپرآلیاژها به شمار می رود که در آن آلیاژ ناپایدار می شود و به وسیله ی عامل خورنده از بین می رود.
مقاومت محیطی سوپر آلیاژ ها مکانیزم محافظتی که دارای بیشترین اثر بر این نوع خوردگی است، تشکیل لایه ی اکسید کروم محافظ (Cr2) است که در برابر ناپایداری مقاوم می باشد.
در دماهای بیش از حدود 950 سانتی گراد مکانیزم اصلی تخریب محیطی اکسیداسیون است. مکانیزم محافظتی در برابر آن تشکیل یک لایه ی اکسید آلومینیوم (A10) است که مانع از نفوذ اکسیژن به داخل آلیاژ می گردد.
وقتی آلومینیوم و کروم کافی در آلیاژ موجود باشد، لایه اکسید آلومینیوم به سرعت تشکیل می شود و چسبندگی بالایی با زیر لایه دارد. بنابراین هم سطح آلومینیوم و هم کروم در محافظت سوپر آلیاژ مفید است.
به دلیل اینکه در بسیاری از آلیاژها سطح آلومینیوم جهت ایجاد محافظت طولانی مدت کافی نیست، غالبا پوشش های محافظ اضافی نیز روی آلیاژ اعمال می گردد.
همچنین این پوشش ها تنها از برخی تخریب ها محافظت می کنند، تخریب هایی که در طول مرزدانه ها و در فصل مشترک بین کاربید ها و زمینه ی نزدیک به سطح تحت محیط کاری، اتفاق می افتند.
دیدگاهتان را بنویسید