کلیات فوق گداز : معمولا سوپر آلیاژ ها قابل عملیات حرارتی هستند و به همین خاطر قرار گیری این آلیاژ ها در دمای بالا با وجود تنش و یا بدون آن، تغییرات ریز ساختاری را ایجاد نموده و در نتیجه تغییراتی در خواص ایجاد می شود.
عموما در دماهای بالاتر تغییرات ساختار سریع تر اتفاق می افتد. در بالاترین حد دما ممکن است ذوب موضعی پیش آید. نوع تغییرات ریز ساختار با کاهش دمای کاری تغییر می کند.
علاوه بر این ممکن است در تمام دماهای مشخص شده برای این آلیاژ ها اکسیداسیون و خوردگی سطح انجام گیرد.
در این مقاله به اثرات تغییرات ریز ساختار، ذوب موضعی و خوردگی سوپر آلیاژ های پایه نیکل و پایه کبالت در دما های بالاتر از 760 درجه سانتی گراد و حتی بالاتر از 816 درجه سانتی گراد
و به طور مختصر به تغییرات ریز ساختار سوپر آلیاژ های پایه نیکل و پایه آهن – نیکل در دمای کمتر از 816 می پردازیم.
اکسیداسیون شتابدار ( خوردگی داغ ) به وجود آمده توسط نمک ها در محیط های دریایی و صنعتی در دماهای کمتر از 816 درجه سانتی گراد تا 740 درجه سانتی گراد یا کمتر از آن در نظر گرفته نمی شود.
فوق گذاز و ذوب موضعی
فوق گداز به معنی قرار گیری فلز در دمای اضافی ( بیشتر از حدود مشخص شده ) در یک مدت زمان کوتاه است.
در بعضی از آلیاژ ها دمای 650 درجه سانتی گراد را می توان دمای اضافی فرض کرد. دمای مجاز فلز در سوپر آلیاژ های کار شده بیش از 760 درجه سانتی گراد نیست.
در کاربردهایی که به قطعه تنش های زیادی وارد نمی شود و با این فرض که ذوب موضعی اتفاق نمی افتد.
دمای مجاز می تواند تا 1204 درجه سانتی گراد باشد. در کل هر دمایی را می توان در محدوده فوق گداز در نظر گرفت، اما به شرطی که :
- باعث ذوب موضعی آلیاژ شود
- باعث انحلال فاز های استحکام دهنده در زمینه شود
- باعث اکسیداسیون یا خوردگی زیاد شود .
دیدگاهتان را بنویسید