سوپرآلیاژ های کار شده
یک سوپر آلیاژ ریخته و یا کار شده معمولا از شمش های ریخته به دست می آید اما چندین بار تغییر شکل عملیات پیش گرم روی آن انجام می شود، تا به حالت نهایی خود برسد.
آلیاژ های کار شده به مراتب همگن تر از آلیاژ های ریخته که معمولا دارای جدایش ناشی از فرآیند انجماد هستند می باشند.
جدایش نتیجه طبیعی انجماد آلیاژ است؛ اما در بعضی از موارد به صورت شدید تری رخ می دهد. آلیاژ کار شده، معمولا انعطاف پذیر تر از سوپر آلیاژ ریخته هستند.
محصولات نورد مانند میله ها از نوع کار شده هستند. انعطاف پذیری آلیاژ باعث می شود که بتوان آنها را به قطعات و اشکال بهتری درآورد.
قطعات آهنگری نیز محصولات کار شده هستند که مزیت انعطاف پذیری بالاتر ماده کار شده برای تولید اشکال بزرگتر مانند، دیسک های توربین های گازی را دارند.
هر آلیاژ ی را نمی توان به شکل کار شده درآورد. بعضی از قطعات فقط به صورت ریخته تولید می شوند. آلیاژهایی که کارپذیری خیلی کمی دارند، ابتدا با متالوژی پودر تولید شده و سپس آهنگری می شوند.
برای ساخت دیسک های سنگین که در ناحیه دماهای متوسط توربین گازی کار می کنند، از آلیاژ های متالوژی پودر و یا آلیاژ های کار شده استفاده می شود. با فرآیند متالوژی پودر می توان قطعاتی تولید کرد که مستقیما ماشین کاری شوند.
سوپرآلیاژ های ریخته
سوپر آلیاژ ریخته در ناحیه دما بالا توربین های گاز، به ویژه در قطعاتی نظیر پره های هوا یافت می شوند. اکثر آلیاژ های ریخته از نوع چند بلوری (PC) با دانه های هم محور و بعضی دیگر از نوع انجماد جهت دار یافته هستند.
ممکن است سوپر آلیاژ ریخته انجماد جهت یافته فقط دارای یک بلور با محور موازی با محور طولی پره های توربین باشد، در این صورت به آن تک بلور انجماد جهت دار یافته گفته می شود.
دیدگاهتان را بنویسید